North Conway

White Mountain

Ik heb vannacht een roerige nacht gehad met mijn vriendjes de Paddy’s. In de vijver naast onze tent waren ze zeer nadrukkelijk aanwezig en gingen ze luid tekeer tegen familie kikker.

En dan ook nog de laatkomers die ons kleine tentje achter onze auto niet kunnen zien en denken dat de hele wereld van hen is.

Twee auto’s maal vier portieren is acht maal vier keer dicht knallen. Dat is twee en dertig keer een verwoestende knal om één uur in de nacht. Dag nachtrust!!

Draaien en keren en wachten tot de ochtend komt.

Om zes uur ben ik er helemaal klaar mee en kruip uit onze “mini Hilton” naar buiten richting douche. Om half zeven kookt het theewater en gaan we lekker aan het ontbijt met noten- rozijnen brood.

Ik stel voor aan Renée dat we voor vannacht een hotelletje zoeken in de White Mountain.

Na vier nachten in onze “mini Hilton” mag je een keer even uit de ban springen.

Om kwart voor acht zijn we reisvaardig maar we wachten op de heerlijke koffie bij de receptie die precies klokke acht de poorten opent.

Vandaag is het een ritje van ongeveer 240 mijl richting het westen voor ons.

Na 100 mijl gaan we een bakkie halen bij Mc Donalds en proberen gelijk een kamer te boeken via internet.

Na wat zoek-en snuffelwerk vinden wij een betaalbaar onderkomen in North Conway aan de voet van de White Mountain.

Wij hoorden van Sharon Thal dat zij langs de kust van L.A $ 400 voor een kamer moeten af tikken. De prijzen gaan in deze periode met sprongen de lucht in.

Volgens de dame van de receptie van de camping waar we stonden blijft het tot half augustus spitsuur in de toeristische sector en dan gaan de universiteiten al weer beginnen en wordt alles weer goedkoper.

Om half drie zijn we in ons hotel; de Green Granite Inn. Een luxe optrekje voor de komende nacht. De deuren van “mini Hilton” blijven voor deze nacht gesloten.

Tegenover het hotel is een Mexicaans restaurant. Dat doet mij gelijk denken aan de Zangeres zonder Naam: Mexicoooooooooo Mexicooooooo!! Dat lijkt ons wel wat voor vanavond.

Om halfzeven gaan we proberen een tafeltje te bemachtigen. Keurig worden wij naar een tafel begeleid.

De dame die de bestelling op komt nemen vraagt vriendelijk wat wij willen drinken.

Twee glaasjes rode wijn graag. Dan zien we gelijk dat twee glaasjes bijna net zo duur zijn als een fles, natuurlijk kiezen we dan voor een fles J.

Even later komt de “fles”. Wij zijn gewend aan een fles van 0.7 liter maar hier gaat het anders. In het land waar alles BIG is wordt er een bottle van een liter (!) op tafel gezet.

Ik kijk Renée aan en zeg: “Dit wordt stevig door hijsen vanavond”.

In het hotel hebben ook al een ouzo tje naar binnen gekiept dus dat hakt er stevig in.

Om ons heen zien we de obers met 5 schotels op hun arm rond hollen en uitserveren.

Onvoorstelbaar, in een vloek en een zucht wordt het hapje naar binnen gewerkt en vertrekken de mensen weer. Wij hebben alle tijd, zeker met die liter wijn.

Gelukkig krijgen we ook alle tijd en na 3 keer een ander gezelschap naast ons aan tafel gehad te hebben zijn wij ook zover dat we een dessert kiezen J.

We komen om half zeven in een volle zaak en zijn zo ongeveer de laatste die het pand verlaten met een zeer goed gevulde maag en wat onvast op de beentjes!